Mardi Gras in New Orleans is één van de grootste en zeker het meest beruchte festival van de Verenigde Staten. Het eind van carnaval is een orgie van losbandigheid in de subtropische jazzstad.
De kraag van kralenkettingen om je nek wordt steeds zwaarder. Al sinds de middag krijg je allerhande plastic prullaria toegeworpen vanaf kleurrijke praalwagens. Fanfares schallen hits door de straat. Het is Mardi Gras, Vette Dinsdag. Nergens wordt deze dag zo uitbundig gevierd als in New Orleans.
Zelfs de verwoestende orkaan Katrina uit 2005 kon dit feest niet klein krijgen.
Carnaval in Louisiana
Mardi Gras is de extravagante afsluiting van het carnaval in de zuidelijke Amerikaanse staat Louisiana. Het wordt gevierd op de dag voor Aswoensdag. Kilometers lange optochten trekken door de stad vol honderdduizenden feestende mensen. Je zou niet zeggen dat Amerikanen de stad doorgaans ook wel 'the Big Easy' noemen.
Op Jackson Square worstel je je langs Spaanse en Franse koloniale bouwwerken door de rijendikke menigte, op zoek naar de praalwagen van de Krewe of Zulu en hun handbeschilderde kokosnoten.
De verschillende Krewes, de New Orleanse equivalent van de Brabantse carnavalsverenigingen, beconcurreren elkaar al decennialang met de voorwerpen die zij uitdelen.
Bourbon Street in het French Quarter
Met een kokosnoot in de hand schiet je verderop via een paar steegjes Bourbon Street in, de beroemdste straat van het French Quarter, het oude hart van New Orleans. Normaal gesproken het terrein van straatmuzikanten. Vandaag is het anders.
Je verwacht het niet, maar het waren Spanjaarden die de Vieux Carré bouwden, zoals het French Quarter van oudsher heet. De Fransen stichtten New Orleans weliswaar in 1718, maar droegen de macht een halve eeuw later over aan Spanje.
Beads foor boobs
Je blijkt net op tijd te zijn voor de uitreiking van de Bourbon Street Awards voor de best verklede feestganger.
Naast klinkt gejoel. Je kijkt in de richting van het lawaai. Ietwat bleke borsten vangen je blikveld. Verderop stroopt ook een andere studente haar T-shirt op.
'Beads for boobs,' klinkt het om je heen. Beide dames worden, zoals het hoort tijdens Mardi Gras, beloond met een kralenketting.
Western film
Twee dagen later lijkt New Orleans weer tot zichzelf gekomen. De grootste puinhopen zijn opgeruimd.
Bourbon Street is weer het toeristische stadscentrumpje uit de clichéfilm over het zuiden van de Verenigde Staten. Stripclubs en kroegen met klapdeurtjes rijgen zich er aaneen. Tippelaarsters lonken naar je.
Uit restaurantkeukens drijft 's avonds de geur van jambalaya en gumbo de straat op. De creoolse keuken is het beste bewijs van de culturele diversiteit in New Orleans.
Spaanse en Franse kolonisten mixten er met indianen en de nazaten van de zwarte slaven die tot de negentiende eeuw uit Afrika naar de broeierige stad werden verscheept. Zo ging het ook met hun keukens.
De stad van jazz
Je loopt naar de Sweet Lorraine's Jazz Club om de culturele mix ook vervat te horen in muziek. New Orleans is de geboorteplaats van de jazz, een muziekstroming die rond 1900 ontstond als een mix van Afrikaanse en Europese muziek.
Nog altijd puilt New Orleans uit van de jazzbars, maar zo sfeervol en rokerig als Sweet Lorraine's zijn er niet veel.
Na je laatste sigaar en whisky betaal je en zoek je een taxi op. New Orleans is helaas een criminele stad, dus terug lopen terug naar je hotel zit er niet in. Door de autoruit zie je schoonmakers de laatste kralen en plastic bierglazen opvegen.